رمان استونر نوشته جان ویلیامز اولین بار در سال ۱۹۶۵ منتشر شد. این رمان، زندگی ویلیام استونر استاد زبان انگلیسی را روایت می‌کند. استونر مردی روستایی و بی‌ادعاست که برای تحصیل در رشته‌ی کشاورزی به دانشگاه میسوری می‌رود اما عاشق ادبیات می‌شود. این انتخاب زندگی او را تغییر می‌دهد و او را وادار می‌کند تا با وجود مخالفت خانواده‌اش رشته‌ی زبان انگلیسی را ادامه دهد.
او آدمی بسیار معمولی است اما همین معمولی بودن از نقاط قوت داستان است. این رمان برای نمایش ظریفش از یک زندگی معمولی و مضامین عمیق آن تحسین شده است.
چیزی که استونر را قابل توجه می‌کند، طرح داستان آن نیست، بلکه مراقبه‌ی تکان‌دهنده‌اش در مورد وضعیت انسانی است. این رمان مضامین انزوا، اشتیاق، شکست و پشتکار را حکایت می‌کند.
استونر تا سال ۲۰۰۰ چندان دیده نشد اما پس از آن منتقدان و نویسندگانی چون جولین بارنز این شاهکار را کشف، و دوباره به دنیا معرفی کردند.

نظرات
جولیان بارنز: «رمانی بی‌نظیر از پژواک اندوه. رمانی که شایسته کشف دوباره است.»

نیویورک تایمز: «استونر، رمانی عمیق و زیبا. تاثیر عمیقش خواننده را حیرت‌زده می‌کند.»

گاردین: «ویلیامز استادانه ظرافت تجربه‌ی انسانی و شکست شخصی را با حسی تکان‌دهنده و تامل‌برانگیز بیان می‌کند.»

نیویورکر: «مهم‌ترین رمان آمریکایی که تا به‌حال نامش را نشنیده‌اید.»

درباره‌ نویسنده
«جان ادوارد ویلیامز» به تاریخ ۲۹ اوت ۱۹۲۲ در کلارکسویل تگزاس پا به دنیا گذاشت. از سال ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در نیروی هوایی ارتش ایالات متحده‌ آمریکا در چین، برمه و هند خدمت کرد. سواَلو پرس، اولین رمان او را به نام هیچ مگر شب (Nothing But the Night) در سال ۱۹۴۸ و اولین کتاب شعرش را به نام چشم‌انداز از هم‌ گسیخته (The Broken Landscape) در سال ۱۹۴۹ منتشر کرد. مک میلان، دومین رمان ویلیامز را به نام چهارراه سلاخی (Butcher’s Crossing) در سال ۱۹۶۰ به چاپ رساند. جان ویلیامز بعد از دریافت مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس از دانشگاه دِنوِر و مدرک دکترا از دانشگاه میسوری، در سال ۱۹۵۴ به دانشگاه دنور بازگشت و به مدت سی‌ سال در آن‌جا ادبیات و مهارت‌های نگارش تدریس کرد. در سال ۱۹۶۳، برای تحصیل در دانشگاه آکسفورد بورسیه گرفت و در آن‌جا موفق به دریافت بورس راکفلر شد. رمان استونر در سال ۱۹۶۵ و آگاستس (Augustus) در سال ۱۹۷۲ منتشر شد. از او همچنین کتاب‌های شعری هم به چاپ رسیده است.
جان ویلیامز در ۴ مارس ۱۹۹۴، در فِیِتویل آرکانزاس چشم از جهان فروبست.


«مرجان محمدی»، متولد ۱۳۴۸ در تهران، و دانش‌آموخته‌ی کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی و کارشناسی‌ارشد زبانشناسی همگانی است. از او ترجمه‌ی چهار رمان گیلیاد، خانه، لی‌لا و خانه‌داری نوشته‌ی مریلین رابینسون در نشر آموت منتشر شده است.