1 نظر

1. Rated 5از 5 امتیاز

   افسانه – 1402/03/5 جمعه 06:44 ب.ظ

   جایی که خرچنگ ها آواز می خوانند . اینکه بخش مهمی از شاهکارهای سینما با اقتباس‌هایی از دنیای ادبیات ساخته شده‌اند، بسیار خوشحال کننده ست جایی که خرچنگ ها آواز میخوانند سرشار از لایه‌هایی عمیق و پرکشش است که نویسنده به خوبی مخاطب را با آن وسوسه کرده است . جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند طبیعت را درست و حسابی ستایش می کند بطوری که کایا در دیالوگی در فیلم می‌گوید که طبیعت، معلم بهتری برای من بود و آنجاست که برای همیشه به مرداب بازمی‌گردد. جائی که او را تبدیل به یک طبیعت‌شناس می‌کند و خودش را به خویشتن می‌شناساند. طبیعت ناخودآگاهی جمعی برای بشر است، چیزی که کایا را نجات داده است . نویسنده توجه ی ویژه به مضامینی از آموخته‌های فروید در حیطه‌ی ناخودآگاه، عشق، ترس، انزوا، روانشناسی کودک کرده است . **چیزی که نقطه ی پررنگ کتاب ست کشف کایاست.* جایی که خرچنگ‌ها آواز میخوانند ناخودآگاه کایا را نشانه گرفته است درواقع کایا تشویق به دانستن آنچه میشود که در تاروپودش تنیده شده است و مفهوم زندگیست . او از کودکی به دور از خانواده و آدم‌ها برای زندگی می جنگد و در مرداب به یک زندگی ادامه می دهد و همین زمینه ی خشمی درونی در او شده است در فیلم هم مضرات تنهایی بخوبی به‌تصویر کشیده شده است و ارتباطش با چیس نتیجه‌ی این تنهایی ست . کایا کودکی سختی را گذرانده و با طبیعت ارتباط عمیقی دارد. او دختری ست که در جامعه‌ای مردسالارانه به‌دنبال بقا میگردد بی شک جایی که خرچنگ ها اواز می خوانند داستانی ست با طبیعتی بکر که دلم برایش تنگ خواهد شد ...

   آیا این بررسی مفید بود؟ بله نه (0/0)