1 نظر

1. Rated 5از 5 امتیاز

   افسانه – 1402/07/13 پنج شنبه 10:23 ب.ظ

   محمدرصا صفدری در سیاسنبو اشاره دارد به درون همه ی ما و فرصتی میدهد برای سفر به گذشته غم ِ غریبی در داستانهای سیاسنبو نهفته است. خواندن سیاسنبو انگار روی دیگری از جنوب را به ما یادآور شد. باورهای عامیانه و ضرب المثل‌های جنوبی و لحن گفتگوها همه و همه را دوست داشتم . سنگ سیاه خودش باور عامیانه بود . جملات خوبی داشت که مخاطب را به تعمق وا می دارد که فقر و تبعیض اجتماعی با طبقه کارگر چه میکند . محمدرضا صفدری داستانهای کوتاهی نوشته اما مخاطب را با جهانی آشنا میکند که السنو و قیرداغ شدنش توسط انگلیسی‌ها را جلوی چشمانمان می آورد . در داستان علو متوجه می‌شویم که علو پسرخاله‌ی حسنو است. در داستان چاقوی دسته قرمز حالا حسنو بزرگسال است و با نام حسن می بینیمش . در پایانِ داستان سنگ سیاه چه رنج ها می کشیم و در داستان دو رهگذر ارتباط شخصیت های داستان بر ما هویدا میشود دو رهگدر تجلی ناب انسانیت ست گمشده و جوینده ... این داستانها را سرمشق زندگی مان قرار دهیم . همین

   آیا این بررسی مفید بود؟ بله نه (0/0)