1 نظر

1. Rated 4از 5 امتیاز

   سیده زهرا – 1402/02/3 يكشنبه 04:37 ب.ظ

   مصیبت پیش می‌آید. چیزهای هولناک رخ می‌دهند. این تصمیم خودمان است که بلاها بر سر ما خراب شوند یا حداقل تا می‌توانیم آنها را به نفع خودمان تغییر بدهیم. _ روزی که تصمیم گرفتم جلساتم رو با درمانگرم شروع کنم، خیلی درمانده بودم. یک کلاف کامل از اضطراب، سوگ‌های نصفه‌ونیمه و مراقبت از دیگرانی که مسئولیت‌شون برعهده‌ی من نبود اما من خودم رو ملزم می‌دونستم که باید کاری کنم…! اتفاقاتی که همه‌ی ما تجربه‌ش می‌کردیم برای من سخت‌تر از اطرافیانم می‌گذشت و برچسب می‌خوردم که «تو زیادی حساسی»؛ اما من زیادی حساس نبودم، فقط اضطرابی که تجربه می‌کردم به دلایل متعدد بیش از دیگران بود. _ مارتا چهل‌ساله‌ست، چیزی که او احساس می‌کنه فراتر از یک افسردگی معمولی هست، اما یا توسط دیگران پذیرفته نمی‌شه، یا باعث شده خودش احساس کنه که چیزی نمی‌دونه، غمگین و سرگردان هست و چیزهایی رو نسبت به اطرافیانش کم داره، مثل: مدرک دکترا، بچه و مهم‌تر از همه یک زندگی معمولی! احساس عجز مارتا در مبارزه با چیزی هست که حتی نمی‌دونه چیه! درست مثل تمام وقت‌هایی که حال‌مون خوب نیست و کسی می‌پرسه چی شده؟! و از سر ناچاری با یک «هیچی» سعی می‌کنیم سؤالات رو از میان برداریم، و این در حالی هست که کلنجار دیگران با ما، و کلنجار ما با چیزی که جنسش رو نمی‌دونیم که اضطراب، افسردگی، یا هرگونه بیماری روحی هست، بیشتر باعث فرسایش و نهایتاً پاک کردن صورت مسئله می‌شه. _ از ترکیب ماجرای اول و ارتباطش با کتاب که بخوام بگم، از نکته‌های درمانگرم و نویسنده‌ی کتاب که از عناصر روانشناسی برای نوشتن کتاب کمک گرفته به این موضوع مطرح شده در جلسات درمان می‌رسم که می‌گفت: «درسته زهرا (مارتا) که ابهام اضطراب میاره، اما گاهی ما نیاز به رفع ابهام نداریم و باید زندگی کردن در کنار ابهام و نه تحمل ابهام رو یاد بگیریم.» و به‌قول نویسنده‌ی کتاب: «ما در قالب یک جامعه باید داغ ننگ را از روی بیماران روحی برداریم». ترجمه‌ را دوست داشتم؟! بله! و شیرینی خواندن این کتاب برای من یادآور کتاب‌هایی مثل الیزابت گم شده است و الینور آلیفنت کاملاً خوب است، بود. #اندوه_و_سعادت #مگ_میسون #مریم_مفتاحی #نشر_آموت

   آیا این بررسی مفید بود؟ بله نه (0/0)