محقق می‌گوید «از آنجا که در دو دهه‌ی اخیر بسیاری از سنت‌های گذشته از بین رفته و ازدواج‌ها به تالارها کشیده شده و رنگ و بویی نو به خود گرفته است، در این کتاب قرار است با مردان و زنانی حرف بزنیم که خاطرات یکی دو نسل قبل از خود را به خاطر داشته باشند و از این طریق خوش‌بینم که بتوانیم آداب عروسی و عزا در صد سال اخیر روستای آبیز، واقع در خراسان جنوبی را بررسی کنیم.» کتاب از دو بخش «سرود» (آیین ازدواج و شعرخوانی عشاق در آبیز) و «سوگ» (آداب مرگ و مرثیه‌خوانی زنان در آبیز) تشکیل می‌شود. بخش اول خود شامل دو فصل است که از این رهگذر به گزارش شیوه‌های اانتخاب همسر، ناف‌بر، ور اسم هم کردن، پیش‌دید کردن، فرستادن کدخدامرد برای اجاب و قبول و ... می‌رسد. در بخش دوم نیز که باز در دو فصل طبقه‌بندی شده، پس از تعریف مرگ و چند اصطلاح به گفتگو درباره‌مرگ از نگاه زراره و سیاه‌نامه می‌پردازد و در فصل دوم، سوگ‌سروده‌هایی در سوگ مادر، پدر، پدر و مادر، برادر، خواهر و همسر و ... را واکاوی می‌کند. پشت جلد کتاب آمده است: « نمی خواهم بگویم در حفظِ ادبیات شفاهی نقش مردها کمتر از زنان بوده اما می‌دانم که زنانِ شهر من به دشواری توانسته‌اند بارِ اصلی این مسئولیت اجتماعی را به دوش کشیده و تا امروز که نخستین کتاب درباره‌ی فرهنگ شفاهی آبیز منتشر می‌شود، هرگز پا پس نکشیده‌اند و همچون روز نخست، هنوزاهنوز به از بَر کردنِ اشعار و اجرای آن در مراسم عروسی و سوگواری مصمم هستند. ارادت مردم آبیز به شعر تا حدی پیش رفته که محال است در جشن ازدواج یا سوگواریِ‌شان از شعر بهره نگیرند، آن هم چه شعرهایی ...» کتاب «سرود و سوگ» نوشته‌ی «علیرضا ابراهیمی»  در 220 صفحه و به قیمت 72 هزار تومان از سوی نشر آموت به چاپ رسیده است.