رضا جولایی به نوشتن داستان هایی با مضمون تاریخی معروف است، اکثریت قریب به اتفاق آثار او تا به امروز در فضاهای قاجاری نوشته شده شده اند. به تناسب این مسئله، نثر آثار او نیز به سمت وسوی نثرنویسی در این دوره تاریخی متمایل شده است که نشان از تمرکز و غور او روی متون بازمانده از دوره قاجار دارد. جولایی زاده ی تهران است (۱۳۲۹)، تحصیل در دانشگاه را با رشته پزشکی در شیراز آغاز کرد، اما سرانجام ترجیح داد که اقتصاد بخواند و در همین رشته نیز فارغ التحصیل شد. داستان نویسی را از دهه پنجاه با انتشار آثارش در مطبوعات آغاز کرد.
این کتاب از ۱۴ داستان کوتاه بانام های: شب هیولا، بعد از ساعت ۱۲:۷، جانور، عمق آیینه، صدای آب های تاریک، ضیافت شب های توفانی، انتهای جاده سبز، شام آخر، غروب مسی، پرواز چهل وپنج، ۲۰ فروردین ۳ بعدازظهر، خواب دریایی، نوروز سال بیست و برکه های باد، تشکیل شده است.
تاریخ برای جولایی بستری بوده تا باواسطه قرار دادن آن، از زمان حاضر سخن بگوید. او دغدغه ها و مسائل فردی و یا جمعی این روزگار را در پرتوی نوری که به ابعاد پنهان تاریخ و تجربه های پیشینیان می تاباند، پیش روی مخاطب می گذارد.
با این اوصاف، مهم ترین شاخصه ای که کتاب حاضر را از دیگر نوشته های جولایی متمایز می کند، این است که او جز در یک داستان (داستانی که نام کتاب را هم از آن گرفته)، تاریخ را وانهاده و به زمان حال آمده است.