وقتی نیچه گریست آمیزه‌ای است از واقعیت و خیال. جلوه‌ای از عشق، تقدیر و اراده در وین خردگرای سده‌ی نوزدهم و در آستانه‌ی زایش دانش روانکاوی. فریدریش نیچه، بزرگترین فیلسوف اروپا... یوزف برویر، ازپایه‌گذاران روانکاوی... دانشجوی پزشکی جوانی به نام زیگموند فروید، همه اجزایی هستند که در ساختار رمان در هم تنیده می‌شوند تا حماسه‌ی فراموش‌نشدنی رابطه‌ی خیالی میان بیماری خارق‌العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند. در ابتدای رمان، لو سالومه این زن دست‌نیافتنی از برویر می‌خواهد تا با استفاده از روش آزمایشی "درمان با سخن گفتن" به یاری نیچه‌ی ناامید و در خطر خودکشی بشتابد. در این رمان جذاب، دو مرد برجسته و اسرارآمیز تاریخ، تا ژرفای وسواس‌های خویش پیش می‌روند و در این راه، به نیروی رهایی‌بخش دوستی دست می‌یابند.