وقتی در سنگرهایمان پنهان می شویم حقیقت را نمی‌بینیم. ما به این تفکر سوق داده می‌شویم که اقلیت کوچک نفرت‌پراکن منویات و خواسته‌های تمام نوع بشر را نشان می‌دهد. مثل یک مشت نظرات اینترنتی بی‌نام و نشان که #توئیتر و فیسبوک را پر از سخنان تند و گزنده کرده است. حتى تندترین کاربر اینترنتی منتقد در موقعیتی دیگر می‌تواند یک دوست باملاحظه یا مراقبِ مهربان باشد.

این باور که سرشت انسان‌ها بر #مهربانی استوار است احساسی یا ساده‌انگارانه نیست. برعکس این نشانه شجاعت و واقع‌گرایی است که به صلح و بخشش اعتقاد داشته باشیم. خوزه میگل سوکولوف درباره افسری می‌گوید که در یکی از واحدهای ارتش کلمبیا به انتشار پیام کریسمس آژانس #تبلیغاتی کمک کرد. چند ماه بعد، افسر در عملیات کشته شد. خوزه هنوز با به یاد آوردن چیزهایی که از دوستش یاد گرفته متأثر می شود. افسر به او گفته بود: می‌خواهم این کار را انجام دهم چون خیرخواهی من را قوی‌تر می کند و به نیروهای من احساس قوی‌تر بودن می‌دهد.

و این حقیقتی به قدمت تاریخ است. چون مثل بهترین چیزهای #زندگی، هر چه بیشتر بدهی بیشتر خواهی داشت. این امر درباره اعتماد و دوستی و صلح صدق می‌کند ...