«وصیت ها» اثر مارگارت اتوود در ادامه کتاب فوق العاده و ارزشمند «سرگذشت ندیمه» نوشته شده است. نه اینکه داستان ندیمه را ادامه داده باشد، بلکه زوایای دیگری از ماجرا و کشور بسیار آشنای «گیلیاد» را به نمایش گذاشته. اتوود گفته است این کتاب را در پاسخ به سوالات و ابهاماتی که خوانندگان کتاب سرگذشت ندیمه از او میپرسیدند نوشته است و الحق که این بار هم شاهکار دیگری خلق کرده. این بار نویسنده بی پرده تر و تند و تیزتر صحبت میکند و مشخصا دیکتاتوری مذهبی، خیانت، وقاحت و دروغ های بی پایان حاکمان در چنین جوامعی را هدف میگیرد و اینکه چطور کشورهای به اصطلاح آزاد و پیشرفته ظاهرا با چنین دیکتاتورهایی مخالفت میکنند و دم از حقوق بشر میزنند اما باطنا از آنها حمایت میکنند. چقدر توصیفات تیز نویسنده درباره کانادا جالب است، قوانین و اعتقادات گیلیاد، دختران مُرواریدی و جرائم و مجازات ها برای خاورمیانه ای ها بی اندازه آشناست...
حتما باید ابتدا سرگذشت ندیمه را خوانده باشید تا وصیت ها را متوجه شوید. زیرا نویسنده از تکرار توضیحات قبلی خودداری کرده. ریتم داستان اغلب تند است اما در برخی صفحات، نویسنده به طرز استادانه ای به آدرنالین خون خواننده استراحتی میدهد. نسبت به سرگذشت ندیمه توصیفات شعرگونه کمتری دارد و همین نکته این اثر را روان تر و خوشخوان تر کرده.
خواندنش به شدت توصیه میشود.
از آنجایی که نسخه چاپ شده از نشر دیگری را خواندم نمیتوانم درباره این نسخه که از نشر ققنوس ارائه شده توضیحی بدهم.
نازنین –
«وصیت ها» اثر مارگارت اتوود در ادامه کتاب فوق العاده و ارزشمند «سرگذشت ندیمه» نوشته شده است. نه اینکه داستان ندیمه را ادامه داده باشد، بلکه زوایای دیگری از ماجرا و کشور بسیار آشنای «گیلیاد» را به نمایش گذاشته. اتوود گفته است این کتاب را در پاسخ به سوالات و ابهاماتی که خوانندگان کتاب سرگذشت ندیمه از او میپرسیدند نوشته است و الحق که این بار هم شاهکار دیگری خلق کرده. این بار نویسنده بی پرده تر و تند و تیزتر صحبت میکند و مشخصا دیکتاتوری مذهبی، خیانت، وقاحت و دروغ های بی پایان حاکمان در چنین جوامعی را هدف میگیرد و اینکه چطور کشورهای به اصطلاح آزاد و پیشرفته ظاهرا با چنین دیکتاتورهایی مخالفت میکنند و دم از حقوق بشر میزنند اما باطنا از آنها حمایت میکنند. چقدر توصیفات تیز نویسنده درباره کانادا جالب است، قوانین و اعتقادات گیلیاد، دختران مُرواریدی و جرائم و مجازات ها برای خاورمیانه ای ها بی اندازه آشناست... حتما باید ابتدا سرگذشت ندیمه را خوانده باشید تا وصیت ها را متوجه شوید. زیرا نویسنده از تکرار توضیحات قبلی خودداری کرده. ریتم داستان اغلب تند است اما در برخی صفحات، نویسنده به طرز استادانه ای به آدرنالین خون خواننده استراحتی میدهد. نسبت به سرگذشت ندیمه توصیفات شعرگونه کمتری دارد و همین نکته این اثر را روان تر و خوشخوان تر کرده. خواندنش به شدت توصیه میشود. از آنجایی که نسخه چاپ شده از نشر دیگری را خواندم نمیتوانم درباره این نسخه که از نشر ققنوس ارائه شده توضیحی بدهم.