دکتر کلاریسا پینکولا استس در این کتاب، ابتدا به بیان افسانه‌های کهن و داستان‌های قدیمی روی می‌آورد و سپس دست به تحلیل روانشناختی این افسانه‌ها می‌زند. درواقع با این روش، نویسنده در خلال تحلیل خود، ویژگی‌ها و مسائلی را در مورد روان‌شناسی شخصیت زن بیان می‌کند که می‌تواند راهنمای رفتاری بسیار مناسبی برای همه‌ی زنان و حتی مردان جهان فارغ از ملت و مرزوبوم به‌حساب بیاید. یکی از منتقدان درمورد این کتاب می‌گوید: «این تحلیل‌های روان‌شناسانه به ما می‌آموزد که چطور یاد بگیریم به خود عشق بورزیم و "زن وحشی" را به‌عنوان درمانگر درونی روحمان بپذیریم. دکتر استس در این کتاب برای توصیف روح و روان زنان، دست به خلق ادبیات جدیدی زده است. این روان‌شناسی زنان به اصیل‌ترین شکل خود است که بر پایه‌ی دانش روح استوار است.»
در بخشی از مقدمه‌ آمده است: «...هر کسی که به زنی نزدیک می‌شود، در حضور دو زن قرار دارد. یک موجود بیرونی و یک مخلوق درونی. موجود بیرونی در روشنایی روز زندگی می‌کند و به‌راحتی قابل‌مشاهده است. مخلوق بیرونی اغلب با فرهنگ ملموس انسانی مطابق است؛ اما مخلوق درونی اغلب ناگهان ظاهر می‌شود و به‌سرعت ناپدید می‌گردد و پشت سر خود احساسی عجیب و اعجاب‌آور به جا می‌گذارد، انگار دارای یک روح وحشی طبیعی است. این طبیعت دوگانه به صورتی است که یکی با‌ثبات‌تر و سرزنده‌تر و دیگری بی‌اعتناتر و سردتر است. خویشتن متمدن موجودی خوب است؛ ولی کمی تنهاست. خویشتن وحشی هم به‌خودی‌خود خوب است؛ اما آرزومند رابطه با دیگری است. ازدست‌رفتن قدرت‌های روحی و عاطفی زنان ناشی از جدایی این دو طبیعت از یکدیگر و وانمودکردن به این است که دیگری وجود ندارد...»