خانه ادریسیها، خانه‌ای بزرگ و قدیمی است خانه‌ای در شهر عشق‌آباد. کرختی و خمودگی و زندگی در گذشته از مشخصات اصلی ساکنان خانه ادریسیهاست. شخصیت‌هایی که از جهان حقیقی بریده و در جهان خیالی خو و با معشوقه‌های خیالی‌شان به سر می‌برند. زمانی که زندگی و جامعه و حکومت به سمت کهنگی می‌رود چیزی نو می‌آید تا جایگزین آن شود. در این‌جا نهضتی نو بر حکومت کهنه‌ی پیشین پیروز شده و با پرچم عدالت به شهر عشق‌آباد می‌آید تا داد ستم‌دیدگان را بستاند. داستان رمان دربارهٔ شهری است به نام عشق‌آباد و گروهی به قدرت رسیده که وارد شهر شده‌اند تا حق ستم‌دیدگان را از ثروتمندان بگیرند و آن‌ها را از خانه‌هاشان بیرون کنند، و به دیگر بیان آنان را به سزای کارهای ناشایست‌شان برسانند. همه ماجرا در خانه بزرگ و کهنه.ای می‌گذرد. ادریسیها ساکنان نخستین خانه هستند: مادربزرگ یا خانم ادریسیها یا زلیخا، لقا ، وهاب (نوه پسری خانم ادریسیها که درسش را در خارج از کشور گذرانده است و پس از سفر در جستجوی رحیلا بازگشته است). هر سه خود را در خانه و خاطرات خیالی دورشان زندانی کرده‌اند. هرگز خانه را ترک نکرده‌اند و به گفته وهاب آنچه سبب شده هرگز خانه را ترک نکنند و به جمع دیگران نروند، «خو گرفتن، ناچاری و تن‌آسایی بوده‌است».