رمان «خانواده تیبو» زندگی دو نسل از خانواده‌ای اشرافی و فرهیخته را در سال‌های ابتدای جنگ جهانی اول، توصیف می‌کند. نگارش رمان «خانواده تیبو»، برای روژه مارتن دوگار جایزه نوبل سال ۱۹۳۷ را به ارمغان آورد. روژه مارتن دوگار در جلدهای سوم و چهارم این رمان چهارجلدی، اتفاقات جنگ جهانی را در کشور فرانسه نوشته که ارزش مطالعات فرهنگی و تاریخی این کتاب را دوچندان کرده است تا حدی که از رمان «خانواده تیبو» به نام یک سند تاریخی ارزشمند یاد کرده‌اند.

روژه مارتن دوگار نویسنده این اثر درباره نگاه خود به نویسندگی در مراسم دریافت جایزه نوبل گفته است: رمان‌نویس حقیقی کسی است که می‌خواهد همیشه در شناخت انسان پیش‌تر برود و در هریک از شخصیت‌هایی که می‌آفریند زندگی فردی را آشکار کند، یعنی نشان دهد که هر موجود انسانی نمونه‌ای‌ است که هرگز تکرار نخواهد شد. اگر اثر یک رمان‌نویس بخت جاودانگی داشته باشد، به یمن کمیت و کیفیت زندگی‌های منحصربه‌فردی است که توانسته است به صحنه بیاورد. اما این به تنهایی کافی نیست. یک رمان‌نویس حرفه‌ای بایستی زندگی کلی را حس کند. یک اثر خوب، باید نشان‌دهنده جهان‌بینی خاص یک نویسنده باشد. هرکدام از آثار یک رمان‌نویس خوب همواره کم و بیش در اندیشه هستی و ماورای هستی است و شرح زندگی هریک از انسان‌ها است.

این رمان را ابوالحسن نجفی در اوایل دهه ۱۳۶۰ به فارسی ترجمه کرده است. انتشارات نیلوفر این ترجمه را در ایران و در چهار جلد منتشر کرده است و تصویرسازی‌های کتاب را نیز  قباد شیوا انجام داده است. این کتاب همچنین شامل  مؤخره‌ای به قلم آلبر کامو به ترجمه منوچهر بدیعی نیز هست.